หลังหย่ากัน เขาพบสามีเก่า เมื่อเห็นคนที่เดินลงรถ เราก็น้ำตาพรากรีบออกจากงาน
เมื่อไม่นานเท่าไหร่มานี้ ได้มีเรื่องราวของคนๆหนึ่ง เขาได้ออกมาบอกเรื่องราวที่ทำให้เขาน้ำตาซึม โดยเรื่องระบุไว้ว่า ในปีนี้เราอายุได้ 32 ปี ใช้ชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลว ตอนนี้โสดมาได้ 2 ปีแล้ว ตอนที่หย่าใหม่ๆ ญาติๆเพื่อนๆก็พากันพาผู้ชายหน้าใหม่ๆมาให้เราดู มาแนะนำ เราก็ไปดู ไปทำความรู้จักหลายครั้ง แต่พอเอามาเทียบกับสามีเก่า ก็เทียบกันไม่ติดเลย สามีเก่าของเราเขาดีมาก การที่เราเลิกกับเขาไป เป็นเรื่องที่เราเสียใจที่สุดในชีวิต ในใจเราก็แอบคิดถึงเขาตลอดเวลา แต่ช่วง 2 ปีที่ผ่านมา เราไม่ได้เจอกันอีกเลย
พวกเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ตอนปี 4 ก็หางานด้วยกัน แล้วก็โชคดีได้ทำงานบริษัทเดียวกัน ตอนนั้นพวกเราเพิ่งเป็นเด็กจบใหม่ เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น เราสนับสนุนกันและกัน ก้าวหน้าไปพร้อมๆกัน และความรักก็เริ่มก่อตัวขึ้น ตอนนั้นเงินเดือนเราสองคนรวมกันยังน้อยมาก พวกเราจึงทำได้แค่เช่าห้องถูกๆอยู่
แม้ว่าจะไม่ค่อยมีเงิน แต่เขาก็เต็มใจที่จะให้ทุกอย่างกับเรา เขาประหยัดอดออมเพื่อจะซื้อกระเป๋าที่เราชอบให้เรา ตั้งแต่เริ่มคบกับเขา เราไม่เคยต้องล้างจานหรือทำงานบ้านอีกเลย สามีบอกว่าเขายอมให้เราลำบากไม่ได้ จะพยายามดีต่อเราให้มากที่สุด
ตอนนั้นเราซาบซึ้งมาก รู้สึกว่าผู้ชายดีขนาดนี้เราต้องถนอมเขาไว้ให้ดี แล้วต่อมาเราสองคนก็แต่งงานกันอย่างมีความสุข
หลังแต่งงาน เราบอกเขาว่าเราไม่อยากมีลูก สามีที่เป็นลูกชายคนเดียวก็เห็นด้วยอย่างไม่ลังเล เราบอกเขาว่าเราไม่อยากให้เขาสูบบุหรี่ เขาก็เลิกสูบ ตอนเราป่วยเขาก็เฝ้าอยู่ข้างเตียงตลอดไม่หลับไม่นอน แต่เพราะเขาดีกับเรามาก เวลาผ่านไปเราก็ยิ่งเห็นแก่ตัว ยิ่งเอาแต่ใจ ไม่คิดถึงความรู้สึกของเขา และสุดท้ายเพราะงานของเรา พวกเราสองคนก็แยกทางกัน ตอนหย่ากันสามียกทุกอย่างให้เรา เขาขอโทษที่ไม่สามารถอยู่กับเราไปได้ตลอดชีวิต เราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า สามีที่ดีกับเราขนาดนี้จะหย่ากับเรา
ที่แท้ เขาเองก็เหนื่อย ความอดทนของเขาก็มีขีดจำกัด ต้องโทษที่เราไม่รู้จักทะนุถนอมความสัมพันธ์ โทษที่เราไม่รัก ทำร้ายเขาจนเขารักษาตัวไม่ไหว จนสุดท้ายเขาก็ปล่อยมือจากเราไป เราไม่อยากหย่า เราต้องการอยู่กับเขา แต่ปากเรากลับพูดอะไรไม่ออก เพราะความหยิ่งทั้งนั้น! สามีพูดถูก เราโดนเขาตามใจจนเสียคน ในเมื่อเขาไม่รักเราแล้ว เราเองก็ไม่จำเป็นต้องพูดออกมา
หลังหย่ากันเราเปิดมือถือไว้ตลอดเวลา เราคิดว่าไม่นานสามีต้องกลับมาหาเรา เหมือนทุกๆครั้งที่เราบอกว่าขอเลิก เขาก็ต้องมาง้อขอคืนดี! แต่วันนึง เดือนนึง ปีนึงผ่านไป สามีก็ยังไม่เคยกลับมา เราถึงได้รู้ว่า ครั้งนี้สามีเอาจริง ความสัมพันธ์ของเราสองคนจบลงแล้ว
2 ปีผ่านไป เพื่อนที่มหาลัยจัดงานวันเกิดครบ 30 ปี แล้วเชิญเราไปงานด้วย วันนั้นเราเพิ่งไปดูตัวกับพ่อหม้ายคนนึงมา อีกฝ่ายสบถคำหยาบคายออกมาตลอดเวลา กาแฟยังไม่ทันมาเสิร์ฟเราก็ชิ่งออกมาก่อน จากนั้นเราก็ไปงานวันเกิดอย่างไม่เต็มใจนัก ไปถึงงานก็หาที่นั่งนั่งทันที เห็นเพื่อนสวีทกับสามีเราก็คิดถึงสามีเก่า เราสองคนก็เคยเป็นสามีภรรยาที่รักกันมาก แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว
เราน้ำตาคลอ เรารู้สึกว่ามีคนจ้องเราอยู่ พอเงยหน้าขึ้นไปมอง ที่แท้ก็สามีเก่า! เขามางานนี้ด้วย แถมยังนั่งโต๊ะเดียวกับเรา เราทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจที่เจอเขา แล้วก็คิดไปถึงภาพเก่าๆที่พวกเราเคยอยู่ด้วยกัน เราอยากเข้าไปกุมมือเขา ให้เขาบอกเราว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง แต่เรากลับไม่กล้ายื่นมือออกไป เราเห็นเขามาคนเดียว ในใจเราก็มีความหวังขึ้นมา เขาเองอาจจะยังเป็นโสดอยู่ พวกเราจะมีโอกาสกลับมาคบกันไหม
ตอนเรากำลังคิดฟุ้งซ่าน สามีก็รับโทรศัพท์ เขาพูดอย่างอ่อนโยน : “ได้ครับ ผมออกไปรับคุณเดี๋ยวนี้เลย” มันเหมือนที่เขาเคยพูดกับเรา เขาวางหูแล้วก็เดินออกไป เราเดินไปที่หน้าต่าง มีผู้หญิงหน้าตาสวยดูเรียบร้อยอ่อนหวานคนนึงลงมาจากรถ พอเห็นสามีเก่าเราก็เหมือนนกน้อยพุ่งเข้าหาอ้อมกอดทันที สามีเก่าก็ก้มลงไปจูบเธอ แล้วสองคนก็เดินจูงมือกันขึ้นมา
น้ำตาเราไหลออกมาไม่หยุด โดยไม่รอให้พวกเขาขึ้นมา เราก็รีบออกไปทางประตูหลัง เรากับสามีเก่าล้วนเป็นรักแรกของกันและกัน พวกเราเคยไม่มีอะไรมาด้วยกัน แต่ก็ยังมีกันและกันข้างกาย จนวันนี้พวกเรามีทุกอย่าง แต่เรากลับทำมันพัง ตอนมีไม่รู้จักทะนุถนอม พอเสียไปก็เสียใจ ถ้ารัก ขอให้รักอย่างจริงจัง กุมมือแล้วก็อย่าปล่อยมืออีก
ขอขอบคุณ : liekr
